Επισκεφτήκαμε τη Νορβηγία  για να γνωρίσουμε τη χώρα και τους μακρινούς συγγενείς της Κατερίνας, από τη Νορβηγίδα γιαγιά της, τη Μάρθα. Η Μάρθα έφυγε από εκεί πολύ μικρή, με τους γονείς της, που μετανάστευσαν στον Καναδά. Οι συγγενείς που θα βλέπαμε ήταν μακρινού βαθμού συγγένειας, σαν λέμε τρίτα ξαδέρφια.

Η φιλοξενία που είχαμε ήταν τόσο ολόθερμη και γενναιόδωρη που ξεπερνάει τη φαντασία. Δεν έχω συναντήσει τόσο δοτικούς ανθρώπους. Δεν μπορεί να ήταν σύμπτωση, γιατί αυτή την αντιμετώπιση την είχαμε από όλους όσους συναντήσαμε στα διάφορα μέρη που πήγαμε.

Read More

Πολλοί από αυτούς που βρίσκονται κοντά στο θάνατο μάς συμβουλεύουν να χαιρόμαστε τη ζωή, όσο την έχουμε. Το αντιλαμβανόμαστε βέβαια και από μόνοι μας όταν σκεφτόμαστε το αναπόφευκτο τέλος μας. Τότε τι συμβαίνει και το ξεχνάμε; Γιατί δεν γίνεται αυτό οδηγός μας, για να χαιρόμαστε την κάθε μέρα μας;

Read More

Βρέθηκα κάποιο σούρουπο σε μία πόλη, όπου δεν ήξερα κανέναν. Δεν περίμενα κάποιον να έρθει, ούτε πήγαινα κάπου. Ήμουν εκεί ξεκρέμαστος, στο κενό, χωρίς προορισμό.

Read More

Σε πολλά πράματα είμαι σκράπας, αλλά ένα που κατέχω είναι το σινεμά. Όταν βλέπω μια ταινία πιάνω αμέσως πού κερδίζει και πού χάνει. Αυτό όμως δεν συμβαίνει με τις δικές μου ταινίες.  Εκεί δεν «καταλαβαίνω γρι» πού το κέρδισα και πού το έχασα. Το εντυπωσιακό είναι ότι ακόμη και όταν μου το λένε άτομα που εκτιμώ την κρίση τους, δεν καταλαβαίνω πάλι Χριστό. Τι συμβαίνει, λοιπόν, και ενώ έχω μια νομίζω καλή κινηματογραφική κρίση αυτή δεν λειτουργεί στα δικά μου έργα;

Read More