σκύλος και γάτα

Ο σκύλος και η γάτα είναι τα πιο ανθρωπό-φιλα ζώα. Η διαφορά τους είναι ότι η μεν γάτα χρησιμοποιεί τον άνθρωπο ενώ ο σκύλος τρελαίνεται να χρησιμοποιείται από αυτόν. Για μια σφαιρική αντίληψη του κόσμου θα έπρεπε να έχουμε σπίτι μας και τα δύο.

μοναχικές φωνές

Σε μια χώρα αποσυνδεδεμένη από το διεθνές γίγνεσθαι και κλεισμένη στις δικές της εμμονές, όπως η Ελλάδα, το πολιτιστικό της προϊόν (και όχι μόνο) είναι ανάλογο. Καμιά νέα θέαση του κόσμου. Χιλιοειπωμένα πράγματα. Βαριέσαι στα μισά.
Μόνο κάποιες σπάνιες ατομικές περιπτώσεις, ευαίσθητων ψυχών και οξυδερκών μυαλών, ξεχωρίζουν.
Ο πλούσιος εσωτερικός τους κόσμος τούς διαφοροποιεί από την περιβάλλουσα πνευματική ένδεια. Όταν δίνουν βάση σε αυτόν και τον καλλιεργούν,  μεγαλουργούν. Βέβαια, μπορεί να μη γίνει αντιληπτή η μοναδικότητά τους λόγω τής γενικότερης κατάστασης. Αξίζει όμως.
Αυτοί μόνο έχουν κάτι να πουν, αν ακούσεις τις μοναχικές φωνές τους μες στο πλήθος.

Ελλάδα

οικολογία και σοσιαλισμός

Δύο παρατηρήσεις για το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής.
1. Η υπερθέρμανση δεν πρόκειται να φρενάρει αν δεν πέσουν οι ρυθμοί της ανάπτυξης. Δεν μπορούμε να έχουμε και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο. Στην προκειμένη περίπτωση, “πίτα” είναι ο πλανήτης και “σκύλος” ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος, λοιπόν, πρέπει να περιορίσει τα γεύματά του για να διασωθεί η πίτα. Όταν, όμως, υπάρχουν άνθρωποι που πεινάνε πραγματικά δεν μπορείς να τους στερήσεις το ψωμάκι γιατί εσύ έχεις την πολυτέλεια να τρως περιορισμένα και οικολογικά. Η αποκλιμάκωση της ανάπτυξης σημαίνει το φτώχεμα της οικονομίας κι αυτό για να γίνει βιώσιμο χρειάζεται μέτρα ενίσχυσης των φτωχών, το οποίο δεν μπορεί να γίνει σε αυτά τα στενά πλαίσια παρά παίρνοντας λεφτά από τους πλούσιους. Οικολογία χωρίς αναδιανομή πλούτου είναι λόγια του αέρα.
2. Επειδή καμία κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο, το ζήτημα θα αργοσέρνεται μέχρι που ο άνθρωπος θα φάει στη μούρη τις συνέπειες της αφροσύνης του. Όταν θα έχει καταστραφεί ο πλούτος του από την κατάρρευση του οικοσυστήματος τότε θα μάθει τι εστί φτώχεια και τι σημαίνει να είσαι άσπλαχνος με τους φτωχούς και τους μετανάστες, με τη φύση και τα πλάσματά της.

Πολιτική

Μονάδες Βιωματικού Πλούτου (Μ.Β.Π.)

Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας που έχουν μια αίσθηση πληρότητας. Τίποτα δεν τους λείπει. Δεν υπάρχει κάτι περισσότερο να περιμένεις, τίποτα άλλο να προσπαθήσεις. Όσα θες από αυτές βρίσκονται εκεί.
Σταματάς για λίγο να κοιτάς πιο πέρα: στο αύριο, στο μετά, στον σκοπό, στον στόχο, στο πλάνο, στο προτζεκτ, στην επιδίωξη.  Ξεφεύγεις από την αγωνία όλα να είναι μπροστά και εσύ πίσω τους να τρέχεις. Να μην μπορείς να σταματήσεις, αν και ξέρεις ότι στο τέλος η ζωή σου θάχει φύγει και δεν θα την έχεις χαρεί.
Ο χρόνος που φεύγει δεν ξαναγυρνά. Παρόλα αυτά τρέχεις. Μέχρι που κάποιες στιγμές συμβαίνει να μη χρειάζεται να κάνεις τίποτα και σταματάς. Όλα είναι εκεί, μαζί σου. Ο χρόνος όλος γίνεται δικός σου. Τον αφομοιώνεις σε ένα διηνεκές παρόν.
Τότε, νιώθεις το ανάλαφρο αεράκι της αέναης αιωνιότητας να κυματίζει την ύπαρξή σου. Λικνίζεσαι με το κυματισμό του Είναι στο Γίγνεσθαι. Ταυτίζεσαι με το σύμπαν. Δεν έχεις κάτι άλλο να περιμένεις. Κινείσαι συγχρονισμένος με την τροχιά των άστρων, ένας κόκκος αστερόσκονης κι εσύ. Ταύτιση, πληρότητα, πλούτος.
Έτσι, τα έχεις όλα. Είσαι πλούσιος επί της ουσίας.
Αυτές οι στιγμές μετράνε τον βιωματικό πλούτο του καθένα. Αν είσαι μόνο πλούσιος σε λεφτά και τρέχεις συνέχεια να τα αυξήσεις ή να τα ασφαλίσεις, είσαι στην ουσία φτωχός, γιατί ζεις σε διαρκή έλλειψη. Αν δεν έχεις λεφτά αλλά καταφέρνεις να μη σου λείπουν κάποιες στιγμές γιατί τότε έχεις όλα όσα θες, τότε είσαι πλούσιος πραγματικά. Όσο πιο πολλές στιγμές πληρότητας, τόσο πιο πλούσιος.
Ο πλούτος πρέπει να μετράται με αυτές τις μοναδικές στιγμές, που πρέπει να ανακηρυχθούν βασικό νόμισμα, ως Μονάδες Βιωματικού Πλούτου (Μ.Β.Π.), και να ορίζουν την οικονομική πολιτική σε όλον τον κόσμο.
ΥΓ. Προφανώς, ο οικονομικός πλούτος είναι σημαντικός αλλά η σημασία του πρέπει να αξιολογείται βάσει Μ.Β.Π. και να αξιοποιείται αναλόγως.