Χωρίς να ζήσω

Ξυπνάω
Κάνω το πρόγραμμά μου
Φοράω
Την αποφασιστικότητά μου
Έτοιμος να ριχτώ μπροστά
Το βράδυ θα ξέρω
Τι θα καταφέρω
Να γίνει απ’ όλα αυτά
Μέχρι το άλλο πρωί
Πριν ξεκινήσω
Πάλι απ’ την αρχή
Συνειδητοποιήσω
Πως φεύγει η ζωή
Χωρίς να ζήσω
Την κάθε της στιγμή

Είμαι μέρος των πραγμάτων

Είμαι μέρος των πραγμάτων. Κρεβάτι, τραπέζι, πιάτο, μύγα, παράθυρο, πουλί, δέντρο, κολώνα της ΔΕΗ, σύννεφο, χώμα, παπούτσια, νερό. Όπως αυτά, έτσι κι εγώ, Γέννημα θρέμμα τους. Τα φέρω και με φέρουν. Δεν τα επισκέφτηκα, ερχόμενος στη γη. Ούτε θα τα αφήσω, φεύγοντας. Δεν θα τα αποχαιρετήσω, ούτε θα θρηνήσω τον χωρισμό μας. Θα είμαι μαζί τους.

Πάλη με τον χρόνο

Ορμάω στους μήνες
Δίνω μάχη με τις βδομάδες
Παλεύω κάθε μέρα τους χωριστά
Κατακερματίζω το μέτωπό τους
Μονομαχώ μέχρις εσχάτων με τις ώρες
Να επιβάλλω τους στόχους μου
Να υποτάξω τις στιγμές στα σχέδιά μου
Μετράω νίκες και ήττες
Αν και ξέρω ότι κανείς δεν βγήκε νικητής
Στην πάλη με τον χρόνο