μοιρολόγι για όσους πήγαν στα χαμένα

Κλαίει κανείς για αυτόν που πήγε άκλαυτος
τον παρία τον άχρηστο και τον χαμένο
που ο χαμός του κανέναν δεν ένοιαξε
ούτε έγινε αντιληπτός
εκτός από τις υπηρεσίες του δήμου που έπρεπε να τον απομακρύνουν
κλαίει κανείς για αυτόν που θα μπορούσε να ήταν ο καθένας
αν είχε τη μοίρα του
και ο χαμός του δεν γινόταν αντιληπτός
παρά σαν ένα ασήμαντο κενό στον χώρο
όταν άδειασαν τη γωνιά του οι δημοτικοί υπάλληλοι
κλαίει κανείς για αυτόν που δεν ένοιωσε την απουσία του
παρά μόνο ο χώρος που έπιανε
κλαίει κανείς εκτός από τον χώρο
και το σύμπαν των μορφών του
που τον έχασαν
παρόλα τα αστέρια που τον συντρόφευαν τη νύχτα
τον ήλιο που τον καλημέριζε
το νερό της βρύσης που τον ξεδιψούσε
τα πουλιά της άνοιξης
κλαίνε και πονάνε για τον χαμό του
τα στοιχεία του κόσμου
που έκαναν τα πάντα για αυτόν
σαν παιδί τους
σπαράζουν τώρα δυο φορές
μια για τον χαμό του
και δυο για τη ζωή που πήγε χαμένη.