Έχουμε πια εξοικειωθεί από τον κινηματογράφο για τα καλά με το κακό. Οι περισσότερες ταινίες κινούνται στο μοτίβο “άσε το κακό να μπει”. Ξεκινούν συνήθως από σκηνές όπου όλα δείχνουν καλά, αλλά δεν θα αργήσει να γίνει η μαλακία. Ιδιαίτερα αν έχουν σκηνές μεγάλης χαράς, τότε θα γίνει στο επόμενο δευτερόλεπτο. Read More
Όταν μαθαίνουμε από τα media για τον θάνατο κάποιου γνωστού μας σε ηλικία μικρότερη από το προσδόκιμο επιβίωσης, αναρωτιόμαστε όλοι, νομίζω, από τι πέθανε. Είναι ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον από καθαρή έγνοια για τον άλλον, που θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε και να αποδεχτούμε τον χαμό του, να συμπάσχουμε -αναδρομικά έστω- για την όποια νόσο του, να τρομάξουμε για το όποιο ατύχημά του, να μάθουμε να προσέχουμε για εμάς και τους δικούς μας, να προετοιμαζόμαστε και για το δικό μας απρόσμενο. Read More
Αν το κακό που συμβαίνει μεταξύ των ανθρώπων το αποδώσουμε στην εχθρότητα που νιώθει ο ένας για τον άλλον, τότε η λύση βρίσκεται στην οικειότητα.
Στον βαθμό που νιώθουμε τους άλλους σαν δικούς μας, στον ίδιο βαθμό τους φροντίζουμε και τους υπερασπιζόμαστε. Όσο λιγότερο οικείους τους νιώθουμε τόσο κρατάμε απόσταση από αυτούς και βάζουμε όρια στην πρόσβασή τους στο χώρο μας. Αν νιώσουμε να απειλούν τα όριά μας, τότε τους κηρύσσουμε εχθρούς μας. Read More