Επαναστατικό εορτολόγιο
Οι εορταστικές αργίες είναι σημαντικές για τους ανθρώπους, για αυτό συνεχίζουν και τηρούν ακόμη και τις χριστιανικές αργίες οι άθρησκοι, αρκεί να αργούν και να εορτάζουν. Το ίδιο και τις εθνικές αργίες, οι αλλοεθνείς και οι διεθνιστές.
Υπάρχει, όμως, μια αναντιστοιχία φόρμας και περιεχόμενου. Η εορταστική φόρμα είναι εκεί και μας συγκινεί όλους, αλλά το περιεχόμενο αφήνει αδιάφορους πολλούς από εμάς. Δεν θα ήταν πιο ωραίο να ταυτίζονταν; Πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό;
Αντί των εθνικών ή θρησκευτικών εορτών θα μπορούσαμε να έχουμε γιορτές της γης, όπου θα γιορτάζαμε, για παράδειγμα, τις ισημερίες και τα ηλιοστάσια. Αυτές οι πλανητικές γιορτές θα μπορούσαν να συνοδεύονται από ανάλογες κοινωνικές εκδηλώσεις, οικουμενικής σημασίας.
– Η εαρινή ισημερία θα μπορούσε να είναι η γιορτή των παιδιών, με παιχνίδια, εκδρομές, φάρσες, καρναβάλια και αστεία.
– Το θερινό ηλιοστάσιο η γιορτή της νιότης και του έρωτα, με διονυσιακά γλέντια και ξέφρενα ξενύχτια.
– Η φθινοπωρινή ισημερία, η γιορτή των ηλικιωμένων ή των αρρώστων ή των νεκρών, με επισκέψεις στα γηροκομεία, στα νοσοκομεία, στα νεκροταφεία, κλπ.
– Το χειμερινό ηλιοστάσιο η γιορτή της καλοσύνης και της φιλίας, με δώρα και αλληλοβοήθεια και επισκέψεις σε ξεχασμένους φίλους και χειμάζουσες υπάρξεις.
ΥΓ. Ξέρω, έχουν προσπαθήσει και στη Γαλλική επανάσταση να ιδρύσουν ένα νέο ημερολόγιο και εορτολόγιο, αλλά απέτυχαν.
Το τελευταίο που θα αλλάξει θα είναι οι γιορτές και οι αργίες. Θα αλλάξουν όμως. Εγώ απλά δίνω ιδέες πώς θα μπορούσαν να γίνουν (σε μερικούς αιώνες). Μπορούμε όμως να τις γιορτάζουμε προκαταβολικά όσοι είμαστε μπροστά στον χρόνο.