Είμαι μέρος των πραγμάτων. Κρεβάτι, τραπέζι, πιάτο, μύγα, πουλί, δέντρο, κολώνα της ΔΕΗ, σύννεφο, χώμα, παπούτσια, νερό. Όπως αυτά, έτσι κι εγώ, Γέννημα θρέμμα τους. Τα φέρω και με φέρουν. Δεν τα επισκέφτηκα, ερχόμενος στη γη. Ούτε θα τα αφήσω, φεύγοντας. Δεν θα τα αποχαιρετήσω, ούτε θα θρηνήσω τον χωρισμό μας. Θα είμαι μαζί τους.
Σύμφωνα με μια επιστημονική μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα, υπήρχε κάποτε στον Άρη άφθονο νερό και ένα πλήθος μικροοργανισμών οι οποίοι πολλαπλασιάστηκαν τόσο πολύ που καταβρόχθισαν το διαθέσιμο οξυγόνο ενώ παρήγαγαν μαζικά μεθάνιο, με συνέπεια να παγώσει ο πλανήτης και αυτοί να εξαφανιστούν. Αυτό μου θυμίζει την κατάσταση με τους ανθρώπους και τη γη. Απλά, εμείς θα βράσουμε. Διαβάστε το άρθρο (link στα σχόλια) και κάνετε ελεύθερα τους δικούς σας συνειρμούς.
Το συμπέρασμα της μελέτης είναι ότι, κατά τα φαινόμενα, «η ζωή μπορεί τυχαία να εμφανίζεται στο σύμπαν αλλά και να αυτοκαταστρέφεται μέσω της αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον της μέσω ενός φαύλου κύκλου.»
«Τα συστατικά της ζωής υπάρχουν παντού. Συνεπώς είναι δυνατό η ζωή να εμφανίζεται τακτικά στο σύμπαν. Όμως η ανικανότητα της να διατηρήσει φιλόξενες συνθήκες στην επιφάνεια ενός πλανήτη οδηγεί στην εξαφάνιση της…»
Άνθρωποι κανονίστε. Μυαλό έχετε. Μελέτες κάνετε. It’s up to you!
Όταν βγαίνω χαράματα και βλέπω αυτούς που πάνε τέτοια ώρα στη δουλειά, θέλω να τους προσφέρω ό,τι καλύτερο μπορώ, τους αγαπώ.
Τα αριστουργήματα στην τέχνη είναι αποτέλεσμα ευτυχούς σύμπτωσης ατομικού ταλέντου και κατάλληλου περιβάλλοντος. Κι έτσι πρέπει να τα χαιρόμαστε σαν σπάνιες μοναδικές στιγμές και συγκυρίες συμπαντικές.
Πίσω από αυτά τα σπάνια έργα υπάρχουν πάρα πολλά που, παρά την αξιοσύνη και την προσπάθεια των δημιουργών τους, δεν ευτύχησαν. Σε αυτά πρέπει να αποδίδουμε τιμές υπέρ αδόξως πεσόντων.