Σε αυτήν που δεν έχει έρθει ακόμα
Σε αυτήν που δεν έχει έρθει ακόμα
γλυκόλογα ψυθιρίζω
μονάχος μου στο στρώμα
με χάδια την κοιμίζω
Αυτή που ξαπλώνει τώρα μόνη
έχει τα λόγια μου αγκαλιά
τα χάδια μου σεντόνι
μα δεν το ξέρει ακόμη
Η μικρή στο πίσω κάθισμα
Η μικρή μου στο πίσω κάθισμα
παίζει με τα κουκλάκια της και φτιάχνει ιστορίες, εγώ στο τιμόνι με την σκέψη μπροστά τρέχω στο αύριο σαν να βιάζομαι να τη μεγαλώσω, μέχρι που ακούω τα λογάκια της να κελαρίζουν και βάζω αυτί σε αυτούς τους ήχους που σύντομα θα χαθούν και το παιδί που κάθεται πίσω θα έχει πάρει τη θέση του οδηγού.
τεχνητή νοημοσύνη ή ζωή;
Πέρα από τις αστοχίες του ChatGPΤ και τις ανησυχίες που συνοδεύουν την εισβολή της Τεχνητής Νοημοσύνης (Τ.Ν.), αυτή είναι αναπόφευκτο να εξελιχθεί και να μας προκαλέσει για τα καλά. Η πρόκληση θα τεθεί σε κάτι πολύ βαθύ, που αφορά την ίδια τη ζωή.
Η ζωή δεν εκδηλώνεται με τη μηχανιστική σειρά της Τ.Ν., όπου 1+1=2.
Η ζωή ακολουθεί μιαν υπερβατική σειρά, όπου 1+1=3.
Κάθε τι που γεννάται είναι μια νέα μορφή που εμφανίζεται πέραν των δύο γεννητόρων της, που συνεχίζουν να υπάρχουν. Αποτελεί κάτι τρίτο που εμφανίζεται ως “εκ θαύματος”. Αυτό είναι κάτι παντελώς άγνωστο και ξένο προς την αριθμητική της Τ.Ν.
Η ζωή ακολουθεί “προχωρημένα μαθηματικά”, που δεν μπορούν να πιάσουν οι αλγόριθμοι, οι οποίοι στηρίζονται στο 1+1=2.
Αν αφήσουμε να κυριαρχήσει η Τ.Ν., αυτό που διακυβεύεται δεν είναι απλά κάποιες ανθρώπινες συντεταγμένες, αλλά η ίδια η ζωή. Μιλάμε για κάτι πολύ βαθύ, πέρα από τις ανησυχίες για τις πολιτισμικές και κοινωνικο-πολιτικο-οικονομικές επιπτώσεις.
Οι αλγοριθμικές μηχανές δεν έχουν καμιά σκασίλα για τη ζωή. Αυτό το φαινόμενο τους είναι άγνωστο και αδιάφορο. Καμία βιωματική αγωνία δεν τους διακατέχει και δε δίνουν κανέναν αγώνα επιβίωσης (όπως αγωνίζονται όλα τα πλάσματα της γης, από τον παραμικρό μύκητα ως τον άνθρωπο). Εκεί παίζεται το παιχνίδι και εκεί πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας. Στη ζωή!