Συνδεδεμένος υπάρχεις

Όταν είσαι ασύνδετος και ξεκομμένος από τους άλλους, όταν δεν έχεις κανέναν να νοιάζεσαι και να σε νοιάζεται, τίποτα να φροντίζεις και να σε φροντίζει, κάποιον να συνομιλείς, έναν κόσμο να ανήκεις, να λειτουργείς μέσα σε αυτόν, να δίνεις και να παίρνεις, να σε εκτιμούν και να τους εκτιμάς, να μοιράζεσαι στόχους και πόθους, να συμμετέχεις κάπου σαν μέρος ενός συνόλου, τότε νιώθεις σαν να μην έχεις λόγο που ζεις, η ύπαρξή σου χάνει το νόημά της, αδειάζει ο εαυτός σου, γίνεται ένα κενό σαρκίο που περιφέρεται σε ένα έρημο τοπίο, τότε είσαι ένας ζωντανός νεκρός, φάντασμα του εαυτού σου, γιατί μόνο συνδεδεμένος πραγματικά υπάρχεις.