Αντιμετώπιση της πουτινικής Ρωσίας

Η πουτινική Ρωσία οδηγεί τον κόσμο μας (τον δικό μας κόσμο) στο χείλος του γκρεμού. Η προσάρτηση της ανατολικής Ουκρανίας θα υποστηριχθεί από τον Πούτιν με κάθε μέσο, διότι κρίνεται η επιβίωσή του. Δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει πυρηνικά, με τη δικαιολογία ότι πρόκειται για ρωσικά εδάφη που δέχονται επίθεση. Αυτό συνεπάγεται ένα τυφλό αδιέξοδο, αφού κανείς στη “δύση” (τον δημοκρατικό κόσμο) δεν είναι τόσο παράφρων όπως αυτός, να ρισκάρει πυρηνικό πόλεμο. Ούτε όμως υπάρχει περίπτωση να αποδεχτεί κανείς σώφρων “δυτικός” την προσάρτηση. Άρα, τι γίνεται; Τα οικονομικά μέτρα δεν είναι τόσο αποτελεσματικά, όπως αποδείχτηκε. Η Ρωσία στήνει δίκτυο με άλλα αυταρχικά κράτη (ανατολικά και ανατολίτικα) γα να συστήσουν έναν αντι-δυτικό πόλο. Πάμε για μετωπική σύγκρουση Ανατολής – Δύσης;
Μια τέτοια σύγκρουση τη στιγμή που ο πλανήτης αντιμετωπίζει τεράστια ζητήματα που χρειάζονται συνεργασία (κλίμα, περιβάλλον, πανδημίες, ελλείψεις σε τροφές, νερό, πρώτες ύλες, κλπ) κινδυνεύει να βυθίσει την ανθρωπότητα στο σκοτάδι.
Μπροστά σε αυτήν τη ζοφερή προοπτική, πρέπει εμείς οι “δυτικοί” να δείξουμε αυτοσυγκράτηση και στρατηγική σοφία. Να παίξουμε άμυνα και όχι αντεπίθεση. Να αναπτύξουμε παράλληλα τη συνεργασία μας και τον πολιτισμό μας (πολιτικό, κοινωνικό και πολιτιστικό) έτσι που να δώσουμε το παράδειγμα στους λαούς της ανατολής (και της ανατολίας) ώστε να ξυπνήσουν σταδιακά και να ανατρέψουν εν ευθέτω χρόνο τους ανατολίτες αφέντες τους. Οι νέοι σε αυτές τις χώρες, δελεασμένοι από τα δικά μας πρότυπα, θα έρθουν κάποια στιγμή στα πράγματα και θα φέρουν νέο πνεύμα. Σε αυτό πρέπει να βασιστούμε και εκεί να επενδύσουμε στρατηγικά. Πνεύμα, παράδειγμα, πρότυπα.
Το πρώτο παραδειγματικό πεδίο δράσης είναι αυτό στο οποίο ανήκουμε : η ευρωπαϊκή ένωση. Αυτήν πρέπει να προάγουμε συστηματικά, παρακάμπτοντας τον αντι-ευρωπαϊκό λαϊκισμό (δεξιό ή αριστερό) με εμπνευσμένα σχέδια, που θα δίνουν προοπτική και ελπίδα.
Μια δυνατή ευρωπαϊκή ομοσπονδία, πρότυπο πολιτισμού, δημοκρατίας και ισότητας, με ισχύ οικονομική και στρατιωτική, θα αναδειχθεί σαν φάρος στους τρικυμισμένους καιρούς. Η ανωτερότητά της θα γίνει πόλος έλξης και παράδειγμα προς μίμηση. Όπως κατέρρευσε σαν τραπουλόχαρτο το τείχος του Βερολίνου, έτσι θα καταρρεύσουν και τα σχέδια του Πούτιν. Η ανατολική Ουκρανία δεν θα μείνει για πολύ υπό ρώσικη κατοχή και η πουτινική Ρωσία θα συνθηκολογήσει με μια δύναμη που θα φανεί πολύ ανώτερή της: τη δύναμη της εξέλιξης και της προόδου.
ΥΓ. Αν υπάρχει τρόπος, βέβαια, να επιταχυνθεί αυτή η εξέλιξη στρατιωτικά, με απώθηση των Ρώσων εισβολέων, χωρίς να παρασυρθούμε σε πυρηνικό πόλεμο και ασύμμετρες καταστροφές, είναι πάντα ευπρόσδεκτος.